De Maristan Nur ad Din is nu een museum, maar was vanaf de 12de tot diep in de 19de eeuw een opleidingsziekenhuis. Iedere binnenplaats in het complex heeft een fontein, omdat het geluid van fris klaterend water het genezingsproces zou helpen. Mijn reisgenoten waren opgewonden over de behandelmethoden en geneesmiddelen van de oude Arabieren zoals verdoving bij operaties en muziek bij gekte. Heden ten dage zijn de behandelingen en onderzoeksmethoden hetzelfde als bij ons. Dat merkte ik aan den lijve toen ik last van mijn kwaal kreeg en op instructie van een in Rusland opgeleide internist een serie testen onderging en uiteindelijk een medicijn voorgeschreven kreeg dat mijn eigen arts instemmend deed knorren. Totale kosten inclusief fooi voor de taxichauffeur Euro 45,-. Lieve Joris in haar boek ‘De poorten van Damascus’ beschrijft een ‘moderne’ psychiatrische inrichting die dicht bij een beruchte gevangenis is gevestigd. Haar grimmige belevenis staat in geen vergelijk tot de klaterende fonteinen en helende muziek van weleer. Op de tekening is het centrale hof van de Maristan en de omliggende aanbouw te zien met de duiventillen in de huismuren.