De zuidzijde van de Anti Atlas is doorgroefd met door snelstromende rivieren gevormde valleien. De meeste van deze valleien zijn nauw tot zeer nauw. In sommige heeft de regering dammen gelegd om de inmiddels seizoensgebonden of zelfs zeldzame waterstromen er van te weerhouden snel door het zand van de Sahara geabsorbeerd te worden . In plaats daarvan moet het de plaatselijke landbouw helpen voort te bestaan. Het is een precaire balans in het watergebruik en de watervoorraad waarnaar constant gezocht wordt. Maar er zitten valleien tussen waar op de bodem het water eeuwig klatert. Daar vind je bij iedere bocht van de stroom een kleine, nieuwe oase. Een klein paradijsje tussen hoog oprijzende rotswanden. De bewoners zijn zich altijd zeer bewust geweest van de bijzonder positie die ze daar innemen. Ze hebben zich daarnaar gedragen en hebben hun dorpen hoog boven de kruinen van de dadelpalmen gebouwd en daar weer boven, forten. Zoveel klaterend water trekt nieuwsgierigen en kwaadwilligen aan en er is in de nauwe doorgangen door de eeuwen heen veel gevochten: tegen invallen vanuit de Sahara, maar ook tegen elkaar. Onderschrift: Gorges d’Ait Mansour (44 Marokko ZW)