De Almoraviden kwamen voort uit Berberstammen in Mauretanië die nog maar net tot de Islam waren bekeerd. Met het vuur van echte bekeerlingen trokken zij in de 9de eeuw ten strijde. Al snel controleerden ze het zuidelijk deel van de trans Sahara goudhandel. Maar het noorden lonkte en in 1056 trok een coalitie van verwante stammen over de Hoge Atlas naar de Haouzvlakte waar zij in 1062 Marrakesh stichtten. Vanuit Marrakesh regeerden zij op het toppunt van hun macht een rijk dat zich uitstrekte van de Pyreneën tot en met Mali. Voor het eerst was er een groot Islamitisch rijk dat niet Arabisch van oorsprong was. Hun strikte beleving van de Islam stond niet in de weg dat zij bouwkunst, wetenschap en filosofie begunstigden. Ook moedigden zij interreligieuze uitwisseling aan. Bij hen hadden de vrouwen het goed net zoals Mohammed het gewild had, kan men wel zeggen. Dat werd hun echter niet in dank afgenomen vooral niet in Al Andaluz, het belangrijke Spaanse deel van het rijk. Zelfs nu nog (of alweer) worden Almohaviden vrouwen veroordeeld door fundamentalistische publicisten. Onderschrift: de groene dakpartijen van de Madrassa Ben Joesoef gebouwd rond 1570 en vernoemd naar de stichter van Marrakesh (60 Marokko)