In de zestiger en zeventiger jaren kwamen meer vreemdelingen naar de Atlantische kust ten zuiden van Agadir. Zijn kwamen via de ‘Hippy Trail’ en veel bleven hangen, profiterend van het lekkere weer, de blow, de goedkope prijzen en de vriendelijke bevolking. Op een gegeven liep het zalige strandleven echter zodanig uit de klauwen dat de vissers van Sidi Ifni in protest met de hippies op de vuist gingen. Veertig jaar later heerst er nog steeds een beetje een hippy zweem over plaatsjes als Mirleft en Sidi Ifni. De kust er omheen is heftig in ontwikkeling. Overal verrijzen blokkendozen vol ongeïnspireerde, vakantieappartementen en huizen. De meeste daarvan worden door Fransen ontwikkeld. De rijken bouwen exotische villa’s zoals die waar wij logeerden. Een Fancaise beheerde de villa voor een stel rijke nichten uit Brussel en verhuurde als zij er zelf niet waren op hun verzoek kamers. De villa stond op zichzelf op een rots aan zee aan de noordkant van een klein dorp net buiten het areaal vakantiepret. Het had een verwarmd zwembad, een eigen kok en bedienden. Wij waren de enige gasten tot op een nacht er een drietal auto’s arriveerden. Een belangrijk personage begeleid door bodyguards kwam met zijn maitresse om te neuken. (52 Marokko ZW)